ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΠΛΟΚ
Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015
Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015
Convolvulus arvensis
Περισσός 03-10-2013 Τουρκοβούνια |
Ο Κονβόλβουλος των αγρών (Convolvulus arvensis L. 1753) είναι κοσμοπολίτικο φυτό. Στην Ελλάδα εξαπλώνεται σε όλη την χώρα, ακόμα και μέσα στις πόλεις.
Ανθίζει από τον Μάιο και σχεδόν όλο τοο καλοκαίρι, ανάλογα με τις συνθήκες
Ετυμολογία:
Convolvulus > convolvo (λατιν.) διαπλέκω - για τα συχνά άστατα στελέχη των ειδών αυτού του γένους = Κονβόλβουλος
arvensis > arvum, αγρός = αρουραίος, των αγρών
Κυριακή 28 Ιουνίου 2015
Stachys swainsonii subsp. melangavica
Γεράνεια 03-05-2013 |
Ο Stachys swainsonii (Benth.) subsp melangavica, D. Perss. 1981 είναι στενότοπο ενδημικό των Γερανείων.
Φυτό πυκνά τριχωτό, έντονα διακλαδισμένο, με ξυλώδη βάση.
Βιότοπος: Σχισμές βράχων, συνήθως κοντά στην θάλασσα.
Άνθη: λευκά με πορφυρές γραμμές.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούνιος, ανάλογα με το υψόμετρο/
Εξάπλωση: στο ακρωτήριο Μελαγκάβι και τις γύρω από αυτό περιοχές των Γερανείων.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 2009), με τον χαρακτηρισμό «Σχεδόν Κινδυνεύον» ( ΝΤ).
Ετυμολογία:
Stachys > στάχυς (από την διάταξη των ανθέων)
swainsonii > προς τιμήν του William Swainson (1789-1855), Βρετανού φυσιοδίφη και εξερευνητή
melangavica > από ακρωτήριο Μελαγκάβι Πέρα Χώρας - Ηραίου, από όπου περιγράφτηκε.
Σάββατο 27 Ιουνίου 2015
Plocama calabrica (Putoria calabrica)
Γεράνεια 03-05-2013 |
Η Plocama calabrica (L.f.) M.Backlund & Thulin 2007, είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός Κυκλάδων και ΒΑ χώρας.
Συνώνυμο: Putoria calabrica (L. f.) DC. 1830
Βιότοπος: βραχώδεις θέσεις, χαλικώδεις πλαγιές, παρυφές δρόμων, σε υψόμετρα 0-1200 (-2000) μ.
Μικρό, μάλλον απλωτό, δύσοσμο φρύγανο, με ξυλώδη βάση.
Φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, σαρκώδη και λεία,
Τα ρόδινα άνθη έχουν 4 τριγωνικούς λοβούς, μακρύ σωλήνα και φύονται σε κορύμβους
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούλιο.
Ετυμολογία:
Plocama > πλόκανον (έργο πλεκτικής) ==> αναφορά στους μπλεγμένους κλάδους.
calabrica = Calabria, η Καλαβρία στην Νότια Ιταλία.
Putoria > puteo βρωμάω.
Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015
Salvia argentea
Κιθαιρώνας 12-05-2013 |
Η Σάλβια η ασημένια (Salvia argentea, L. 1762) είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα, εκτός Κρήτης και Ιονίου.
Διετές φυτό με τα φύλλα να αναπύσσουν εντυπωσιακό ρόδακα την πρώτη χρονιά και ανθοφόρους βλαστούς την δεύτερη. Υπάρχουν όμως άτομα που ζουν περισσότερα χρόνια.
Βλαστός όρθιος, τριχωτός.
Φύλλα μεγάλα, ωοειδή με ασύμμετρους λοβούς, καλυμμένα με ασημόχρωμο τρίχωμα.
Βιότοπος: πετρώδεις τοποθεσίες, χέρσα χωράφια, λιβάδια σε υψόμετρα (50-) 200-1900 μ.
Άνθη λευκά με ρόδινα τριχίδια στο μεγάλο εντυπωσιακό άνω χείλος, σε κυκλική αρμονική διάταξη κατά επάλληλους σπονδύλους.
Ανθίζει από τα τέλη Απριλίου.
Ετυμολογία:
Salvia > sálvo θεραπεύω, διασώζω - όνομα που χρησιμοποιεί ο Πλίνιος γαι το φασκομηλο Salvia officinalis για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
argenteus, a, um > argentum άργυρος = αργυρός, ασημένιος.
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015
Tragopogon samaritani
Κιθαιρώνας 12-05-2013 |
Ο Τραγοπώγων του Σαμαριτάνι (Tragopogon samaritani Boiss. 1856) είναι ευρωμεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα εκτός από το Αιγαίο.
Συνώνυμο: Tragopogon crocifolius subsp. samaritanii (Heldr. & Sart.) I.Richardson 1976
Βιότοπος: μεσογειακά λιβάδια, δασικές εκτάσεις, θαμνώνες.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.
Ετυμολογία:
Tragopogon > τράγος + πώγων - από την μορφή του πάππου = Τραγοπώγων (αρχαίο όνομα από τον Διοσκουρίδη).
samaritani > αφιερωμένο στον Giovanni Battista Samaritani (1821-1894), Ιταλό ανθοκόμο στην Αθήνα και συνεργάτη των Sartori και Boissier.
Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015
Viola phitosiana
Κιθαιρώνας 12-05-2013 |
Η Βιόλα του Φοίτου (Viola phitosiana, Erben 1985) είναι ενδημική της ηπειρωτικής Ελλάδας: Πάρνωνας, Ταΰγετος, Μαίναλο, Παναχαΐκό, Ερύμανθος, Παρνασσός, Τυμφρηστός, Πίνδος.
Μικρό φυτό με όρθιους βλαστούς.
Βιότοπος: Πετρώδεις θέσεις, ανοίγματα δασών, σε υψόμετρα 500-2000 μέτρων.
Άνθη: Μικρά, διαμέτρου μόλις 0,6 έως 1,2 εκατοστών. Λευκά με κίτρινο λαιμό.
Άνθιση: Μάιος -Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια, Κιθαιρώνας, Πατέρας.
Ετυμολογία:
Viola > viola (latin.) δάνειο από κάποια μεσογειακή γλώσσα. Ελληνικά: ίον (< ιώδες χρώμα, κλπ).
phitosiana > αφιερωμένη στον καθηγητή Βοτανικής Δημήτριο Φοίτο.
Μικρό φυτό με όρθιους βλαστούς.
Βιότοπος: Πετρώδεις θέσεις, ανοίγματα δασών, σε υψόμετρα 500-2000 μέτρων.
Άνθη: Μικρά, διαμέτρου μόλις 0,6 έως 1,2 εκατοστών. Λευκά με κίτρινο λαιμό.
Άνθιση: Μάιος -Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια, Κιθαιρώνας, Πατέρας.
Ετυμολογία:
Viola > viola (latin.) δάνειο από κάποια μεσογειακή γλώσσα. Ελληνικά: ίον (< ιώδες χρώμα, κλπ).
phitosiana > αφιερωμένη στον καθηγητή Βοτανικής Δημήτριο Φοίτο.
Τρίτη 23 Ιουνίου 2015
Draba lasiocarpa
Κιθαιρώνας 24/02/2013 |
Η Draba lasiocarpa (Rochel 1810) είναι βαλκανικό φυτό που φθάνει έως τις νότιες Άλπεις. Στην Ελλάδα φύεται στην ηπειρωτική χώρα, την Αττική και την Πελοπόννησο.
Βιότοπος: ρωγμές και πλατώματα βράχων σε υψόμετρα 880 - 2000 (2900) μ.
Μικρός πυκνοφυής θάμνος. Ταξιανθία με 2-13 άνθη με κίτρινα πέταλα.
Άνθιση: Μάρτιος - Ιούνιος.
Ετυμολογία:
Draba < δράβη (φυτό που αναφέρει ο Διοκσουρίδης) . Ο De Theis γράφει ότι, σύμφωνα με τον Λινναίο, δράβη σημαίνει ξινή, πικάντικη, με αναφορά στη γεύση των φύλλων.
lasiocarpa < λάσιος (τριχωτός, δασύτριχος + καρπός ==> αναφορά στους τριχωτούς καρπούς.
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015
Ornithogalum sibthorpii
Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015
Bolanthus graecus
Πατέρας 25-05-2013 |
Ο Βόλανθος ο ελληνικός [(Schreber) Barkoudah 1962] είναι ενδημικός Ανατολικής Στερεάς Ελλάδας, Εύβοιας και Κυκλάδων ( Νάξος, Σίκινος).
Πολυετής πόα, με όρθιους τριχωτούς βλαστούς, ξυλώδεις στη βάση.
Βιότοπος: Πετρώδεις ασβεστολιθικές τοποθεσίες και σάρες, σε υψόμετρα 300-1650 μ.
Άνθη: λευκά με μια γραμμή χρώματος μπορντό.
Άνθιση: τέλη Μαΐου - Ιούλιος.
Εξάπλωση στην Αττική: Πάρνηθα, Υμηττός, Κιθαιρώνας, Γεράνεια, Πατέρας.
Ετυμολογία:
Bolanthus > βώλος ή βόλος (λόγω του σχήματος στην άκρη του στύλου + άνθος.
graecus = ελληνικός.
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015
Allium paniculatum
Κυριακή 14 Ιουνίου 2015
Geranium molle
Περισσός 08-03-2013 Τουρκοβούνια |
Το Γεράνιο το απαλό (Geranium molle L. 1753) θεωρείται κοσμοπολίτικο ζιζάνιο. Έχει μεγάλη εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Ετήσιο ή διετές φυτό, έντονα χνουδωτό, με νεφροειδή γκριζόπάσινα φύλλα και ύψος 10-30 εκ.φυτό, ύψους 10-30 εκ..
Ανθίζει από τον Μάρτιο.
Ετυμολογία:
Geranium > γεράνιον, φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης - από τον καρπό του που μοιάζει «γεράνων κεφαλάς συν τοις ράμφεσιν = Γεράνιο.
mollis, e = απαλό, λεπτό μαλακό - από τα μαλακά χνουδωτά φύλλα του.
Σάββατο 13 Ιουνίου 2015
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015
Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015
Campanula celsii subsp. spathulifolia
Κιθαιρώνας 12-05-2013 |
Η Καμπανούλα του Κελς υποείδος η σπατουλόφυλλη [Campanula celsii A.DC. 1830 subsp. spathulifolia (Turrill) Phitos 1965] είναι ενδημική των βουνών της Δυτικής Αττικής.
Την περιέγραψε το 1965 ο καθηγητής Βοτανικής Δημήτριος Φοίτος, δίνοντας έμφαση σε μερικά στοιχεία (φύλλα, σπέρματα) που την ξεχωρίζουν από το τυπικό υποείδος Campanula celsii subsp. celsii, που συναντάμε στην υπόλοιπη Αττική.
Βιότοπος: ασβεστολιθικές πλαγιές, βραχώδεις θέσεις.
Άνθη: μπλε-μωβ, σε σχήμα καμπάνας.
Άνθιση: Απρίλιος - Ιούλιος, ανάλογα με το υψόμετρο.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια, Πατέρας, Κιθαιρώνας, Πάστρα.
Ετυμολογία:
Campanula > campana (λατιν.) < campanula υποκοριστικό.
celsii > αφιερωμένη στον Jacques Philippe Martin Cels (1740-1806), Γάλλος συγγραφέα και βοτανικό, δημιουργό του περίφημου κήπου «Le Jardin de Cels».
spathulifolia > σπάθα, σπάτουλα > spatha, spathula, spatula + folium - από το σχήμα σπάτουλας των φύλλων = σπατουλόφυλλη.
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015
Nepeta argolica subsp. argolica
Τρίτη 9 Ιουνίου 2015
Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015
Παρασκευή 29 Μαΐου 2015
Salvia pomifera subsp. calycina
Πάρνηθα 22-05-2010 |
Η Salvia pomifera subsp. calycina (Sm.) Hayek 1829, είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου, με εξάπλωση σε Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Εύβοια, Πελοπόννησο, Κυκλάδες, Εύβοια και Ανατολικό Αιγαίο.
Φυλλοβόλος θάμνος, ύψους 1 μέτρου, με όρθιους βλαστούς.
Φύλλα απλά, επιμήκη, γκριζοπράσινα, κάπως τραχιά.
Βιότοπος: πετρώδεις και βραχώδεις τοποθεσίες, σε υψόμετρα 0 - 400 (-800) μ.
Άνθη μεγάλου μεγέθους, στο κατω τμήμα υπόλευκα και στο πάνω τμήμα μπλε-γαλάζια.
Ανθίζει από τον Απρίλιο.
Το αρχικό όνομα Salvia calycina δόθηκε σε φυτά από τον Υμηττό το 1806.
Ετυμολογία:
Salvia > sálvo θεραπεύω, διασώζω - όνομα που χρησιμοποιεί ο Πλίνιος γαι το φασκομηλο Salvia officinalis για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.
pómifer, era, erum > pómum μήλο + φέρω ==> αναφορά στους καρπούς του φυτού = μηλοφόρος.
calýcinus, a, um > κάλυξ - από τον ευδιάκριτο σαν ποτήρι κάλυκα.
Τετάρτη 27 Μαΐου 2015
Δευτέρα 25 Μαΐου 2015
Σάββατο 23 Μαΐου 2015
Malabaila aurea
Κακιά Σκάλα 13-04-2013 |
Η Μαλαμπαΐλα η χρυσαφένια [Malabaila aurea (Sm.) Boiss. 1872] είναι φυτό της Αναταολικής Μεσογείου. Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, με εξαίρεση την Κρήτη και με αμφιβολη παρουσία στις Κυκλάδες.
Είναι πολυετής πόα, με ύψος από 50 εκ. έως 1 μέτρο και σκληρό, κούφιο και χνουδωτό βλαστό.
Τα φύλλα είναι τα κατώτερα ωοειδή και τα ανώτερα γραμμοειδή-λογχοειδή.
Φϋεται σε γεωγικά και μεσογειακά ενδιαιτήματα.
Τα χρυσαφένια άνθη του σχηματίζουν σκιάδιο με 3-9 ακτίνες.
Ανθίζει την άνοιξη.
Ετυμολογία:
Malabaila > γένος αφιερωμένο στον Αυστριακό ιταλικής καταγωγής βοτανικό Emanuel Joseph Malabaila von Canal (1745-1826)
aureus, -a, um = χρυσός, χρυσαφένιος.
Πέμπτη 21 Μαΐου 2015
Coris monspeliensis
Γεράνεια 03-05-2013 |
Τα φυτά στην Ελλάδα είναι ελαφρώς τριχωτά με ρόδινα άνθη και πιθανώς ανήκουν στο υποείδος orismonspe liensis ssp. syrtica (Murb.) Mascl. (Browicz & Zielinsky 1989).
Βιότοπος: ξηρές, πετρώδεις θέσεις με αραιά, χαμηλά φρύγανα, χαλικώδεις πλευρές μονοπατιών ή χωματόδρομων.
Άνθη: ρόδινα, γαλαζωπά με λευκό λαιμό
Άνθιση: Ανθίζει από τις αρχές Μαΐου.
Εξάπλωση στην Αττική: Γεράνεια.
Ετυμολογία
Coris > Κόρις (κοριός).
monspeliensis > Montpellier, πόλη της Νότιας Γαλλίας.
Τρίτη 19 Μαΐου 2015
Cynoglossum creticum
Μεγαρίδα 13-03-2014 |
Το Κυνόγλωσσο το κρητικό (Cynoglossum creticum Mill. 1768) είναι ευρασιατικό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές φυτό με μεγάλα χνουδωτά, έμμισχα φύλλα.
Βιότοπος: ελαιώνες, άκρες χωραφιών, πετρώδεις τοποθεσίες.
Άνθη μέχρι 12 χιλ, ρόδινα ή γαλάζια στην ωριμότητα, με σκουρότερες νευρώσεις στο ίδιο χρώμα.
Ανθίζει από τον Μάρτιο.
Ετυμολογία:
Cynoglossum > κύων κυνός + γλώσσα - αναφορά στο σχήμα των φύλλων = Κυνόγλωσσο.
creticum > Κρήτη = κρητικό.
Κυριακή 17 Μαΐου 2015
Bellardia latifolia
Πάρνηθα 28-04-2011 |
Η Bellardia latifolia (L.) Cuatrec. 1929, είναι φυτό της Ανατολική Μεσογείου και της ΝΔ Ασίας, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Συνώνυμο: Parentucellia latifolia
Βιότοπος: λιβάδια, αγροί, διάκενα δασών, φρύγανα, σε υψόμετρα 0-1100 (-1400) μ.
Μικρή, μονοετής τριχωτή πόα με όρθιο βλαστό, συχνά κοκκινωπό. Πρόκειται για ημιπαρασιτικό φυτό που απορροφά συστατικά από το ρίζωμα γειτονικών φυτών.
Φύλλα μικρά, αντίθετα και βαθιά οδοντωτά.
Άνθη μικροσκοπικά, ροδοκόκκινα, με τρίλοβο κάτω χείλος που αναπτύσσονται σε στάχυ.
Κάλυκας σωληνοειδής, οδοντωτός.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.
Ετυμολογία:
Bellardia > γένος αφιερωμενο στο Ιταλό βοτανικό Carlo Antonio Lodovico Bellardi (1741-1826).
latifolius, a, um > latus πλατύς + folium φύλλο = πλατύφυλλη.
Parentucellia > γένος αφιερωμένο στον πάπα Νικόλαο V (Tomaso Parentucelli 1398-1455) επειδή ίδρυσε βοτανικό κήπο στο Βατικανό.
Παρασκευή 15 Μαΐου 2015
Valantia hispida
Τετάρτη 13 Μαΐου 2015
Serapias bergonii
Λαυρεωτική 30-03-2008
Η Σεραπιάς του Μπεργκόν (Serapias bergonii, E. G. Camus 1908) είναι ορχιδέα της Ανατολικής Μεσογείου. Περιγράφτηκε το 1908 από την Κέρκυρα.
Έχει ευρεία εξάπλωση σ' όλη την Ελλάδα, με έμφαση στις νότιες, νησιωτικές και δυτικές περιοχές της χώρα. Φύεται σε λιβάδια, διάκενα δασών, θαμνώνες και φρύγανα. Όπως όλες οι Σεραπιάδες, τα πέταλα και τα σέπαλα των ανθέων της σχηματίζουν ένα είδος θόλου, στον οποίο βρίσκουν καταφύγιο τα έντομα κι έτσι επικονιάζουν τα φυτά. Ανθίζει από τον Απρίλιο.
Ετυμολογία:
Serapias > Σεραπιάς, ορχιδέα που ονοματίζει ο Διοσκουρίδης > Σέραπις (και Σάραπις) ελληνοαιγυπτιακός θεός της Ελληνιστικής Εποχής.
bergonii > προς τιμήν του Γάλλου βοτανικού και φωτογράφου Louis-Jacques-Paul Bergon (1863-1912).
Δευτέρα 11 Μαΐου 2015
Cynoglossum columnae
Πάρνηθα 29-04-2011 |
Σάββατο 9 Μαΐου 2015
Draba praecox (Erophila praecox)
Περισσός 21-01-2014 Τουρκοβούνια |
Η Draba praecox (Steven 1812) είναι μεσογειακό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Συνώνυμο: Erophila praecox [(Steven) DC. 1821].
Βιότοπος: λιβάδια, φρύγανα, διάκενα δασών, άκρες δρόμων σε υψόμετρα 0-1200 (-1900) μ.
Ετήσιο φυτό, λεπτό ύψους 3-12 εκ. Βασικά φύλλα σε ρόδακα.
Ανθίζει από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τον Ιούνιο, ανάλογα με το υψόμετρο.
Ετυμολογία:
Draba < δράβη (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης). - Ο De Theis γράφει ότι, σύμφωνα με τον Λινναίο, Δράβη σημαίνει ξινή, πικάντικη, με αναφορά στη γεύση των φύλλων
praecox = πρώιμη ==> η πρώτη που ανθίζει.
Erophila < ηρ (ιωνικ.) έαρ + φίλη ==> για την πρώιμη ανθοφορία την άνοιξη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)